Nature Communications-en argitaratutako ikerketa batean, itsas plastikoarekiko esposizio-arrisku handia adierazten duten mundu osoko eremuak identifikatzen dira itsas hegazti ozeanikoentzat. Arrisku handiko eremuak identifikatu ziren Mediterraneo eta itsaso Beltzean, bai eta itsaso zabalean eta Estatu Batuetako, Japoniako eta Erresuma Batuko Eremu Ekonomiko Esklusiboetan (EEE) ere. Emaitzek agerian uzten dute nazioarteko lankidetza hobetzeko beharra, plastikoek eragindako kutsaduraren mundu mailako mehatxuari aurre egiteko.

Itsas hegaztien espezie asko bereziki sentikorrak dira plastikoek eragindako kutsadurarekiko, askotan jaten dituztelako edo bertan korapilatzen direlako elikagai bila dabiltzanean. Itsas hegazti ozeanikoek, hala nola petreleek, distantzia handiak egiten dituzte elikagaiak bilatzeko eta migratzeko, eta arrisku handiagoa dute, plastikoa denbora luzeagoz barneratzen baitute, beraien digestio-traktuaren egitura dela eta. Petrele espezie asko ere mehatxatutzat jotzen dira, eta plastikoaren arriskuekiko zaurgarritzat. Itsas plastikoek eragindako kutsadura eta munduan zehar duten banaketa irregularra areagotu denez, funtsezkoa da ulertzea batetik non dauden itsas hegaztiak eta bestetik non dauden plastikoen eraginpean, arintze- eta kontserbazio-neurriak hartu ahal izateko.

Petrelen eta plastiko ozeanikoen arteko gainjarpena ikertzeko, ikerketa-talde batek, Maite Louzao AZTIko aditua itsas ekosistemen funtzionamenduan partaide zela, mundu mailan 77 petrele espezie -pardelak, fulmareak eta prionak- plastikoaren eraginpean egoteko arriskua kuantifikatu zuen. Itsas plastikoen dentsitatearen zenbatespenen eta 7.000 hegazti baino gehiagoren banakako jarraipenaren datuen arteko gainjartze espaziala eta denborazkoa aztertu zuten. Egileek populazioen, estazioen eta jurisdikzioen arteko esposizio-arriskuak alderatu zituzten, kostaldeko nazioen jurisdikzio nazionaletik kanpo dauden EEEetatik kanpoko itsas zabaleko eremuak barne. Espezie mehatxatuek -Balear pardelak, Newellen pardelak eta petrel hawaiiarrak, adibidez- esposizio arrisku handiagoa dutela ikusi zuten. Hori bereziki kezkagarria da beste mehatxu batzuen ondorioz (espezie inbaditzaileak, arrantza eta klima-aldaketa) desagertzeko arrisku handiagoa duten espezieentzat. Egileek aurkitu zuten esposizio-arriskua hegaztiak hazten diren EEEetatik kanpo gertatzen zela batez ere, eta, beraz, EEEetan plastikoek eragindako kutsadura arintzeak bakarrik ez zituela espezie gehienak behar bezala babestuko.

Egileek diote nazioarteko lankidetza funtsezkoa dela itsas plastikoak espezie ugaritan dituen inpaktuei aurre egiteko.

Azken berriak